In zijn paars-gele trui en bijpassende pet van de Los Angeles Lakers staat Laurens in te schieten voor de wedstrijd tegen Only Friends. Basketbal is zijn favoriete sport. Het is te zien aan het tenue dat hij draagt en te horen aan de manier waarop hij over de sport praat. “Ik vind het gewoon gaaf”, zegt de speler van Eem ’78. Laurens is 36 jaar, is al acht jaar aan de vereniging uit Eemnes verbonden en kent de sport van binnen en van buiten. “Dennis Rodman (de flamboyante en controversiële speler van Detroit Pistons, Chicago Bulls én een seizoen LA Lakers uit de jaren negentig, red.) is nog altijd mijn grote voorbeeld. Ik ben net als Rodman ook een goede rebounder! Bij een vorig toernooi in Katwijk dook ik over de lijn om de bal binnen te houden, zoals hij ook vaak deed.”
Het nationale evenement wordt gehouden bij Only Friends in Amsterdam, een multi-sportvereniging voor mensen met een beperking. Basketbal, voetbal, handboogschieten, streetdance: het aanbod van de club is groot (er worden liefst 80 sporten aangeboden) én divers. Ruim negen jaar geleden begon de vereniging, naast een rolstoelteam, met een basketbalafdeling voor verstandelijk beperkte sporters. “Qua ledenaantal ging dat stroef in het begin”, zegt Tony Schouten, afdelingshoofd van de basketbaltak en één van de organisatoren van het evenement. “Maar inmiddels tikken we bijna de 50 leden aan en heb ik een taart aan iedereen beloofd als we die grens halen.”
“Ons motto is: je bent zo goed als je bent. Dat betekent dat iedereen op zijn of haar eigen niveau kan sporten. Natuurlijk willen ze graag winnen, maar lukt dat een keer niet, dan gaat erom dat ze lekker bezig zijn geweest.” Schouten haalt een voorbeeld aan om te illustreren dat (onverwachte) momenten zorgen voor blijdschap en voldoening. “We hebben een speler, Timo, die eigenlijk nooit wat zegt en waaraan je niet goed kan merken of hij begrijpt wat hij moet doen. Tot het moment dat hij in een wedstrijd twee vrije worpen kreeg, die hij moest nemen. Wij wachtten in spanning af of dat allemaal ging lukken. Zijn moeder begon te filmen en Timo gooide beide vrije worpen erin. Dat is dan zo mooi om te zien, echt geweldig! Dat filmpje ging daarna ‘viral’ onder de betrokkenen en de supporters.”
Marcel Huijbens coacht zijn team. Foto: Walter Tempelman
Op de agenda
Nadat basketbal een paar jaar niet meer op het programma heeft gestaan, is Special Olympics Nederland blij dat er weer aandacht is voor de teamsport. De vraag om basketbal weer op de agenda te krijgen, kwam onder meer van Marcel Huijbens, zelf voormalig international van het Nederlands basketbalteam, en coach bij Eem ’78, de vereniging van Laurens. “Onze zoon van 24, Luuk, heeft een beperking en wilde van atletiek naar basketbal. Ik merkte dat het contact tussen de NBB (basketbalbond, red.) en Special Olympics Nederland er eigenlijk nauwelijks was. De link op de site werkte bijvoorbeeld niet meer.” Huijbens, die al een heel basketballeven achter de rug heeft, zette zijn ervaring en contacten in om de twee partijen weer beter te laten samenwerken. “In 2026 willen we de sport weer op de Nationale Spelen krijgen en daarna hopen we ook dat er een mogelijkheid is om met een Nederlands team naar de Special Olympics World Games af te reizen.”
Het klinkt Natascha Bruers, sport director van Special Olympics Nederland, als muziek in de oren. “Dit toernooi is een hele mooie stap in de goede richting. We laten nu zien dat we weer een groot evenement samen kunnen organiseren. En dit is niet eenmalig, want volgend jaar op 29 november staat het evenement gepland bij G-Force in Rotterdam. Het is belangrijk dat het contact met de bond weer goed wordt gestroomlijnd, zodat we weer kunnen gaan bouwen.”
Knak!
Laurens en zijn teamgenoten van Eem ’78 knokken ondertussen voor de winst in de wedstrijd tegen Only Friends. Jip (30) snelt langs zijn tegenstanders. Soms dribbelend met de bal, soms zonder bal om vrij te lopen. Het blijkt zijn specialiteit. “Ik ben hartstikke snel, dus ik ren vaak al rap naar voren. Mijn tegenstander kan mij dan niet volgen en als ik de bal krijg, sta ik dicht bij de basket om te scoren.” Ook de enthousiaste Roosmarijn (27), die een jaar geleden bij de club kwam en de sport moest leren, is vaak pal onder basket te vinden. Wachtend op een pass, gespitst op het goed vangen de bal. “Het gaat soms zo snel dat ik niet de kans krijg om na te denken hoe ik moet vangen. Op de training kreeg ik een keer een bal op mijn vingers. Ik hoorde keihard knak! Mijn vinger klapte naar achteren. Ik moet mijn hoofd er altijd wel goed bijhouden, maar ik vind het heel leuk.”
Spelers Jip en Roos in actie. Foto: Walter Tempelman
Langs de kant worden de basketballers gadegeslagen door familie, vrienden en fans. Toine Klerks van Stichting BEN (Basketball Experience Nederland) is één van de toeschouwers. Zijn organisatie houdt zich, in samenwerking met de Nederlandse Basketballbond (NBB), bezig met het aangepast sporten. “Ik krijg hier wel warme gevoelens bij als ik dit zie”, zegt hij. Basketbal en Special Olympics Nederland zijn vastberaden om een langere verbintenis aan te gaan. “Er komt een coördinator bij de bond die aan de slag gaat om de competitie wat meer structuur te geven, er ligt een link met de Cruijff Foundation, die contacten hebben met speciaal onderwijs. Dat is mooi om te zien”, aldus Klerks, die gymleraar in het speciaal onderwijs is geweest en coach was van onder meer een team van spelers met verstandelijke beperking bij BC Langstraat Shooters in Waalwijk. “Basketbal is op zich een redelijk makkelijke instapsport. Ook omdat er allerlei oefeningen en trucjes te bedenken zijn om het wat laagdrempeliger te maken. Je kunt de basket wat lager hangen, met een lichtere bal spelen of spelletjes bedenken waardoor de spelers leren met elkaar samen te spelen. Het is goed om te zien dat we elkaar weer hebben gevonden.”
Uitslagen
Bekijk de uitslagen via deze link: http://www.tournify.nl/live/of112
Geschreven door: Water Tempelman – Discover the Games