Wie ben je en wat doe je binnen Torch Run?
“Ik ben Kenny (62), ik ben getrouwd en heb drie kinderen en inmiddels vier kleinkinderen. Ik werk als algemeen juridisch docent bij de politieacademie in Eindhoven. Daarnaast werk ik bij Team Verkeer op de snelle interventieauto. Binnen Torch Run ondersteun ik het bestuur en zorgen we ervoor dat de vlam naar Special Olympics-evenementen wordt gebracht zodat het vuur daar kan worden ontstoken. Ook ben ik betrokken bij de organisatie die daarachter schuilgaat.”
Hoe ben je bij Torch Run terechtgekomen?
“Ik had een zus, ze is helaas overleden, die een verstandelijke beperking had. De doelgroep was dus een onderdeel van mijn opvoeding en is me altijd aan het hart gegaan. Ik had nog nooit van Torch Run gehoord, maar zodra ik hoorde wat het inhield, was ik gelijk om. Toen wilde ik direct meedoen.”
“Bij de politie heb ik een dubbele rol. Ten eerste bij de politieacademie, waar ik veel nieuwe politiemensen opleid. Die kan ik natuurlijk erg enthousiast maken over Torch Run. We hebben altijd lopers nodig, hoe mooi is het dat we daarvoor studenten kunnen vragen zodat ze in het kader van hun eigen ontwikkeling kunnen kennismaken met mensen met een verstandelijke beperking? Die gaan ze in de praktijk later ook op straat tegenkomen. Daarnaast kan ik vanuit mijn rol bij Team Verkeer vaak bijzondere auto’s meenemen om bij Torch Run te gebruiken.”
“We kunnen enorm veel leren van deze doelgroep”
Wat maakt jouw rol binnen Torch Run en Special Olympics bijzonder?
“Iedereen wordt geboren in onschuld. Op een gegeven moment kies je een pad: de een gaat naar links, de ander naar rechts, weer een ander rechtdoor. Sommigen gaan het goede pad op, anderen het slechte. Maar deze doelgroep blijft altijd in die onschuld. Daar kunnen we gewoon enorm veel van leren, ze zijn altijd vrolijk. Ze sporten écht om mee te doen en niet om te winnen. Prachtig.”
Je speelde in Rosmalen met een Torch Run-team een vriendschappelijk potje voetbal tegen sporters met een verstandelijke beperking. Hoe heb je dat ervaren?
“Wat hebben we daar gelachen! Ik had studenten uit Eindhoven meegenomen om mee te helpen bij de Torch Run. Die wilden allemaal tijdens de pauze wel een balletje trappen en werden door een team van sporters met een verstandelijke beperking uitgedaagd voor een potje voetbal. Prima, dachten ze, dat gaan we doen. 13-1 werd het! Ik heb nog nooit zo gelachen. Die studenten werden stiller en stiller, geweldig.”
“Het deed wel iets met de studenten, die jonge politieagenten. Vaak hebben ze toch vooraf een beeld van mensen met een beperking, maar deze mensen kunnen echt voetballen. Ook leert het ze dat een verstandelijke beperking niet altijd op het eerste oog zichtbaar is. Dat is wel een openbaring. Doordat ik vanuit de politieacademie bij Torch Run ben aangesloten, kan ik ze een nieuw beeld geven van deze doelgroep. Dat is zo mooi.”
Komt de omgang met mensen met een verstandelijke beperking ook terug in politieopleidingen?
“Dat is slechts een heel klein stukje. Licht verstandelijk beperkte mensen passeren de revue bij het onderdeel verwarde personen, maar daar blijft het bij. Op deze manier maken ze écht kennis met de doelgroep, komen ze met ze in contact, gaan ze met ze in gesprek. Om bijvoorbeeld van dat potje voetbal getuige te zijn, is echt onbeschrijfelijk. Iedereen heeft plezier, zowel de studenten als de sporters, die ontzettend trots zijn om tegen de politie te voetballen. De hoop is dat ze dat gevoel later meenemen in de praktijk als ze met deze doelgroep in aanraking komen, dat ze meer begrip hebben, dat ze de juiste mensen kunnen inschakelen wanneer nodig.”
Wat is jouw mooiste herinnering aan een Special Olympics-evenement?
“De Special Olympics Nationale Spelen van 2024 vonden plaats in Breda en Tilburg en werden afgetrapt met een enorme opening, 10.000 toeschouwers in het Breepark in Breda. De vlam moest daarheen worden gebracht. De insteek was een soort Sinterklaasverhaal: er is ergens een probleem met de vlam en die kan niet naar Breda komen. Ik liep mee met een van de ambassadeurs die uiteindelijk de vlam het podium op mocht brengen.”
“Ik had zogenaamd problemen met de auto, allemaal van tevoren in scène gezet natuurlijk. Toen zei die jongen dat we vlakbij Vliegbasis Gilze Rijen van de Koninklijke Luchtmacht waren. Dus wij samen in zo’n militaire Cougar-helikopter over half Nederland vliegen voordat we landden in Breda. Hij zei niet veel, maar durfde wel vragen te stellen aan de piloot. Uiteindelijk kwamen we met de vlam aan bij het Breepark en die jongen, Mitchell heet hij, stapte uit en keek me even aan. Toen vloog hij in een keer om mijn nek heen, puur uit emotie en alles wat hij zojuist had meegemaakt. Hij vond het geweldig.”
“Prachtig om te zien wat zo’n moment voor iemand kan betekenen, de blik in zijn ogen zei alles. Het was voor ons allebei een ontroerend moment. Dan sta je daar in dat grote uniform en rollen de tranen gewoon over je wangen. Ik heb nog steeds contact met hem.”
“Deze mensen zijn heel puur, iets wat wij misschien met z’n allen een beetje zijn kwijtgeraakt in onszelf”
Wat zou je willen meegeven aan mensen die twijfelen om zich als vrijwilliger aan te sluiten bij Special Olympics?
“Wij kunnen veel van deze doelgroep leren. Als ik even naar mezelf kijk, ik ben 62 jaar oud, de maatschappij is altijd goed voor me geweest. Ik heb mooie dingen meegemaakt, heb drie kinderen en vier kleinkinderen. Als je dan de gelegenheid hebt om iets terug te doen voor de maatschappij, is dit een fantastische doelgroep. Mensen die altijd blij zijn, altijd lachen, altijd plezier hebben. Ook verdrietig zijn, maar dat gewoon durven te uiten. Jezelf kwetsbaar opstellen, daar kunnen wij van leren. Deze mensen hebben recht op een podium. Vaak worden ze ergens weggezet. Hier heb je wat centjes, ga maar lekker sporten. Maar ze hebben recht op dezelfde aandacht. Als je daar iets in kan betekenen, is dat prachtig. Deze mensen zijn heel puur, iets wat wij misschien met z’n allen een beetje zijn kwijtgeraakt in onszelf.”
🔗 Benieuwd wat een samenwerking met Special Olympics kan betekenen? We gaan graag met je in gesprek! Bekijk nu hier de mogelijkheden.