Als de Lieve Kleine Fladder, Yara dus, het ijs op komt voor haar finale van de 333 meter, kijkt ze met een open, vrolijke blik om zich heen. Zwaaiend, genietend, met spanning alle indrukken verwerkend, schaatst ze vervolgens haar drie rondjes over de ijsbaan in Turijn. De aanmoedigingen voor met name de Amerikaanse schaatster die in haar finale zit, zijn oorverdonderend. Het geschreeuw en gejoel komt uit de kelen van veel schoolkinderen, die de Verenigde Staten als favoriet hebben uitgekozen. Dat komt bij Yara, die gevoelig is voor harde geluiden, behoorlijk binnen. “Die kinderen in het publiek bleven maar schreeuwen: USA, USA. Daar werd ik stiekem wel een beetje gek van”, zegt ze. “En ik was blij dat het startschot met een piepje werd gegeven. Soms is dat met een pistool, maar dan schrik ik mij altijd een hoedje!”
Maar Yara laat zich niet afleiden, niet vandaag, niet in haar finale. Ze wordt tweede (later behaalt ze hetzelfde resultaat op de langere 777 meter). Ze wint daarmee niet alleen twee zilveren medailles, maar behaalt bovenal een overwinning op zichzelf. “Het is de eerste keer dat ik aan zo’n groot evenement mee mag doen”, zegt Van Drunen Littel. “Dan kijk ik om me heen en zie ik een Noorse schaatser en iemand uit Korea en denk ik: Kijk mij eens hier tussen hen op het ijs staan.”
Sebastiaan klaar om in actie te komen. Foto: Rachelle Fotografie
Brons
Vervolgens stapt de Grote Vriendelijke Knuffelreus het ijs op, Sebastiaan. Met zijn speciaal gemaakt schaatsen van maat 54 glijdt hij naar de startstreep. Voorzichtig en behoedzaam schaatst Sebastiaan zijn finale. Drie rondes later heeft ie één van zijn tegenstanders ingehaald en brons gehaald in zijn categorie. “Ik zag iemand voor mij vallen. Dat is nooit leuk, maar ik dacht toen natuurlijk wel: die rijd ik voorbij, die steek ik in mijn zak”, glimlacht hij.
Van Luijn, die al van jongs af aan op de schaats staat en óók voor het eerst op het evenement is, beleeft in Turijn een geweldig avontuur. Het doet hem veel dat hij een bronzen medaille pakt. Vooral omdat zijn familie hem door dik en dun ondersteund. “Ze zijn hier niet, maar ik weet dat mijn moeder en mijn broer, die mijn ambassadeur is, trots op mij zijn. En de medaille draag ik op aan mijn vader, die vier jaar geleden is overleden. Ik merk dat hij bij me is, dan kijk ik naar boven en denk ik aan hem.”
Yara toont haar medailles. Foto: Rachelle Fotografie
Inhaalactie
Coaches Marjolein van der Beeke-Lohmann en Richard Jansen hebben drie races gezien waar ze zeer tevreden over zijn. “Ze hebben goed de bochten geschaatst, goed op de blokjes gelet en zelfs ingehaald.” De inhaalactie van Yara, buitenom, gaf haar een kick, coach Marjolein zag vanaf de kant de zenuwen. “Ik zag haar nadenken hoe ze ging inhalen en of ze dat wel durfde. Dan zie ik haar ook een beetje stressen. Maar dat is goed, het hoort er bij.”
Ook buiten de baan zagen de coaches groei bij de twee shorttrackers. Hoe ze met de andere omstandigheden en de aandacht omgingen, is een groot compliment waard. “Binnen een paar minuten zegt Sebas tegen iemand ‘You are my friend’ en wordt iedereen verliefd op hem”, zegt coach Richard. “Soms cijfert hij zichzelf weleens te veel weg, maar het is ook gewoon zo’n vriendelijke kerel. Vandaar onze Grote Vriendelijke Knuffelreus.”
Yara heeft behalve het overwinnen van de harde geluiden in het stadion ook structuur gevonden buiten de baan, zag coach Marjolein. “Yara is een lieve, kleine fladder. Ze is overal en nergens tegelijk en gestructureerd in haar eigen chaos”, zegt Marjolein. “Aan het begin van de week checkte ik haar tas of ze alles bij zich had, want ze vergat nog wel eens wat. Na een paar dagen nam ze zelf alles keurig netjes mee. Daaraan zie ik dat ze zich lekker voelt en dat vertaald zich dan ook naar de wedstrijden.”
Oranje nagels
Het zelfvertrouwen van Yara vloog kennelijk naar ongekende hoogten, want met coach Richard durfde ze een weddenschap aan te gaan. Als er medailles zouden worden gehaald, zouden de nagels van haar coach oranje worden gelakt. En dus stond Yara na de wedstrijden voor de camera van ESPN International de nagels van Richard van een fel oranje kleur te voorzien. “Afspraak is afspraak hè”, aldus de coach. “Yara heeft zich er aan gehouden door medailles te pakken, dus ja, dan krijgen mijn nagels een oranje kleur.”
Special Olympics Nederland schreef dit verhaal namens maatschappelijk partner Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.
28 maart 2025 – Walter Tempelman – Discover the Games