Dit jaar vieren we de 100ste verjaardag van Eunice Kennedy Shriver (1921-2009), de oprichter van Special Olympics. Eunice was een pionier in de wereldwijde strijd voor de rechten en acceptatie van mensen met een verstandelijke beperking. Wat begon als een zomerkamp in de achtertuin voor mensen met een verstandelijke beperking, groeide uit tot een wereldwijde organisatie. Sinds 1968 geeft Special Olympics sporters een podium om op te stralen.
Inspiratiebron
De grote inspiratiebron voor het oprichten van Special Olympics was de bijzondere band met haar zus Rosemary Kennedy. Rosemary werd in 1918 geboren met een verstandelijke beperking. Eunice en Rosemary zijn, samen met broers en zussen, opgegroeid met sporten. De zussen zwommen, zeilden, skieden en voetbalden samen, maar in die tijd waren er beperkte programma’s en opties voor iemand als Rosemary. Op 23-jarige leeftijd werd Rosemary in een inrichting geplaatst. Tot 1961 werd zij hier in het geheim verzorgd.
Eunice Kennedy Shriver geloofde in gerechtigheid. Maar eind jaren vijftig en begin jaren zestig zag ze weinig gerechtigheid in de manier waarop mensen met een verstandelijke beperking werden behandeld. Ze zag dat mensen met een verstandelijke beperking werden buitengesloten en routinematig in inrichtingen werden geplaatst. Ze werden vaak genegeerd en verwaarloosd, maar Eunice was overtuigd van hun talenten.
Eunice ging studeren aan de Stanfort University in Californië. Ook in die tijd bleef sport belangrijk voor haar en begon ze in te zien dat sport een gemeenschappelijke basis kon zijn om mensen uit alle lagen van de bevolking te verenigen.
Camp Shriver
Eunice Kennedy Shriver was overtuigd dat als mensen met een verstandelijke beperking dezelfde kansen en ervaringen zouden krijgen als iedereen, ze veel meer zouden kunnen bereiken dan iemand ooit voor mogelijk had gehouden. In 1962 bracht ze die visie in praktijk door jongeren met een verstandelijke beperking uit te nodigen voor een zomerkamp die zij in haar achtertuin organiseerde. Ze noemde het ‘Camp Shriver’. Het doel was om te zien of deze jonge mensen, van wie de meeste in instellingen woonden, konden deelnemen aan verschillende sport- en fysieke activiteiten. Dit was destijds een revolutionair idee.
Tot bijna ieders verbazing – met uitzondering van Eunice – was Camp Shriver meteen een succes. Eén van de belangrijkste aspecten van Camp Shriver was de interactie tussen kinderen met en zonder verstandelijke beperking. Ze zwommen samen, aten samen, renden samen en hadden veel plezier samen. In de loop der jaren groeide het aantal deelnemers tot ongeveer 100. Camp Shriver ging vier jaar door, tot het punt dat het tijd werd voor een volgende stap.
In juli 1968 werden de eerste International Special Olympics Games gehouden in Chicago. In haar speech tijdens de openingsceremonie zei ze dat de Chicago Special Olympics bewijzen dat kinderen met een verstandelijke beperking uitzonderlijke atleten kunnen zijn. Ze beloofde dat deze nieuwe organisatie, Special Olympics, mensen met een verstandelijke beperking overal ter wereld de kans zou bieden om te sporten, te concurreren en om met name te groeien.
Wereldwijde beweging
Vandaag de dag sporten wereldwijd meer dan 6 miljoen sporters met een verstandelijke beperking. In ruim 190 landen wordt sport voor mensen met een verstandelijke beperking gestimuleerd door lokale Special Olympics programma’s. In een gemiddeld jaar worden wereldwijd meer dan 100.000 Special Olympics evenementen georganiseerd voor meer dan 30 verschillende sporten.
Wat begon als de visie van één vrouw evolueerde naar Special Olympics ’s werelds grootste sportorganisatie voor mensen met een verstandelijke beperking. Haar visie was gedurfd. Haar acties moedig. Het nalatenschap blijvend. Haar honderdjarig bestaan herinnert ons eraan dat haar visie op een inclusieve wereld vandaag de dag net zo relevant en urgent is. We streven naar een inclusieve wereld, gedreven door de kracht van sport, waardoor mensen met een verstandelijke beperking actief, gezond en gelukkig zijn.